Kookboekpraatjes vullen gaatjes!




Iedere beetje knutselaar kon en kan een hooikist maken, tegenwoordig misschien niet met hooi, veren of kapok, maar bv. met Purr-schuim*. Tot op de dag van vandaag is een hooikist (Purrkist?) nuttig voor stoofvlees, rijst en dergelijke gerechten. Urenlang kan het geheel doorgaren en warm blijven, zonder de stank van het petroleumstel, (ja, die worden in deze eeuw soms ook nog gebruikt door de echte kenners van goed draadjesvlees) of zonder aankoop van een elektrische stoofpot. Ik ben na de oorlog geboren maar herinner mij dat mijn Indische grootmoeder een versie van de hooikist gebruikte, die in haar familie tot op de dag van vandaag gebruikt wordt: het echtelijk bed. (Honi soit qui mal pense.)**


Rijst koken deed zij zo: doe in een pan je per kopje afgemeten rijst, en per kopje rijst precies anderhalf kopje koud water, breng dit met het deksel stijf op de pan aan de kook. Zodra het water kookt en de eerste tekenen van ontsnappende stoom te zien zijn, hittebron afsluiten en pan met deksel (niet openmaken!) op bed inpakken in kussens, dekens of dekbed. Na een half uurtje is de rijst perfect gaar en droog, maar kan rustig nog een uur of twee op opdienen wachten. Je bent dan af van dat Hollandse gedoe van water meten met je vingerkootjes. Vóór gebruik met een vork de rijst losroeren.

P.S.
Als je een hooikist hebt, de rijst pas in de hooikist zetten bij de eerste tekenen van ontsnappende stoom, en niet na twee derde van de kooktijd als voor andere gerechten.

 

 



>> De hooikist (1)
Onkel Ernie und Heringsalat (1) <<
Plaats een reactie

Nog geen toevoegingen aanwezig.