• Welkom
• Deze keer
• Vorige keer
• Recept-index
• Gastenboek
• Contact
• Registreer
• Prikbord

Het bedevaartstadje Fátima, dat vanaf 1917 opgesproten is ergens in Midden Portugal naar aanleiding van beweerde gebeurtenissen van religieuze aard*, is ronduit lelijk, al was het alleen maar vanwege de winkels van smakeloze souvenirs en waanzinsnuisterijen. Maar ieder zijn meug, zei de koetsier en at een paardenvijg. Als realist en cynicus zal ik nooit een druppel gezegend lokaal water nuttigen, maar ook geen twijfels uiten over het gebeurde, uit respect voor hen die wél in Mariawonderen geloven. Alleen ventileer ik mijn gevoel van onbehagen dat God, die een belangrijke boodschap voor de mensheid scheen te hebben, die via drie ongeletterde, doodsbange jonge kinderen verkondigd heeft en hen tussendoor ook nog even een afschuwelijke hel heeft laten tonen. Had Hij daarvoor de lokale notaris en hoofdredacteur gekozen, of nog beter, de Kaiser en Lenin* zelf, die ieder in elk geval de boodschap beter direct hadden kunnen ontvangen, inclusief enkele kijkjes in de hel, dan was de boodschap duidelijker geweest en het stadje niet nodig. Bovendien was die belangrijke boodschap vervolgens niet jarenlang in het Vatikaan opgeborgen door mannen die beter denken te weten. Iedereen, gelovig of niet, maakt wel eens een eigen wondertje mee. Het mijne verwijst in dit geval naar
 de lerares Portugees van mijn avondcursus, Professora Mafalda. Ik leg dat graag uit. Mafalda heeft Portugees en Frans gestudeerd en onderwijst deze talen aan Portugese jeugd, op de school waar ik in de kolom “Lunch of dinner?” al over schreef. Daarnaast geeft zij negen maanden per jaar vijf avonden per week les aan inburgerende buitenlanders. Het kleine, wat tanige Portugese vrouwtje, is rond de middenvijftig en neemt haar beroep zeer serieus, als een missie, op het dweperige af. Niemand is veilig voor haar. Zij blijft ons inprenten dat Engels een verderfelijke taal is, bij lange na niet zo mooi als Portugees en die op geen enkele wijze de uitdrukkingsmogelijkheden biedt van datzelfde Lusitaans. Discussie hierover is niet mogelijk. Bij betrapping op gebruik van woordenboek of het spreken van eigen taal met een collega-leerling staat het spaarvarken klaar voor een boete: “rijke” West-Europeanen een euro, “arme” Oost-Europeanen 50 cent per keer. Zij kan bij die gelegenheid ook wel eens humeurigscherp zijn. Zoals zoveel Portugezen denkt zij efficiënt te zijn, maar is in feite erg chaotisch. Zij vergeet huiswerk te geven, vergeet geen huiswerk gegeven te hebben, of geeft teveel huiswerk, zonder rekening te houden met het feit dat de meeste leerlingen een dagbaan hebben. Zij jaagt iedereen op als pyramideslaven, trekkend aan de Portugese Steen der Wijzen. Mafalda zoekt doorlopend naar papieren die ingevuld moeten worden of ingevuld hadden moeten zijn. Zij kan de les in minder dan drie minuten volledig chaotisch laten worden door van de hak op de tak te reageren. Zij is een meester in het voortdurend zichzelf in de reden vallen, of meer dan drie mensen tegelijkertijd te woord willen staan over vier onderwerpen. Zij draagt leerlingen op andere leerlingen op hun feestjes uit te nodigen, als zij daar de wind van krijgt, zelfs als dit een privé partijtje is tussen collega’s of landgenoten. Zij sabelt zich rücksichtslos door culturele gevoeligheden van buitenlandse leerlingen zonder het te merken, want Portugees gaat voor. Zij organiseert voortdurend "uitjes": bezoeken aan oude-van-dagen-tehuizen (lar geheten), waar tenenkrommend gezongen moet worden met de oudjes. Ook regelt zij boottochtjes, bezoeken aan show, theater en concert, waarvan het niveau van Portugees onze pet ver te boven gaat.

Wordt vervolgd

*   Zie ook: Onze-Lieve-Vrouw_van_Fátima

Frango na púcara (Portugese Kip in een kruik), voor 4 personen.

Ik kocht een jaar of wat geleden op de markt van een klein dorp een eenvoudige aardewerken (oven)pot met deksel. Op de pot stond het opschrift "Frango na púcara". Ik vond het recept in een klassiek Portugees kookboek en sindsdien eten onze gasten regelmatig dit typische gerecht uit de omstreken van Alcobaça. Je kunt dit gerecht eenvoudig maken in een stoofpan of -pot met deksel, die in je oven past.

1 verse kip, in ± 8 stukken. Mag ook eenzelfde gewicht ( 1-1,5 kg)  zijn in poten, dijen, borsten in stukken, etc, al dan niet gemengd.
Meng de kipstukken met een eetlepel olijfolie, besmeer dan ieder stuk ruim met zoete paprikapoeder en peper en zout naar smaak.
± 300 gr niet te vette bacon, in kleine blokjes.
(Indien verkrijgbaar een stuk of wat 1 cm dikke plakjes, ontvelde chouriço)
10 tot 12 (hele) teentjes knoflook, gepeld. (Daarmee hou je tegelijkertijd de vampieren van je lijf!)
± 20 kleine nieuwe aardappeltjes, schoongeschrobd en gehalveerd.
1 grote wortel, geschrapt en in halve plakjes.
300 tot 400 gr gepelde, kleine uitjes. Mag ook grote ui in grove stukken zijn.
4-5 gepelde tomaten, in stukjes, steelaanzet weggesneden.
1 grote rode lombok, ontzaad, in kleine stukjes (optioneel).
2 of 3 blaadjes laurier.
Kippenbouillon, max 0,5 lt
1 groot wijnglas droge witte wijn
1 groot wijnglas rode port
Olijfolie
Bosje peterselie

Warm de oven voor op 200 C.

Beleg de bodem van de pot met een mengsel van aardappelen, wortel en tomaat.
Leg daarop de kip en bacon/chouriço.
Bedek met mengsel van ui en knoflook, de blaadjes laurier en de grof gehakte peterselie.
Giet hierover de wijn en de port en een scheutje olijfolie.
Vul aan met de bouillon tot alles net onderstaat.
Zet in de oven met deksel op de pot voor 1,5 tot 2 uur. Roeren is niet nodig.
(Als je de kip wilt testen, neem je een groter stuk en prik je dat met een satéstokje o.i.d. Als er geen bloed uit vloeit is de kip gaar).
Controleer dat het vocht niet te veel verdampt en schenk eventueel wat bouillon bij. Proef tegelijkertiijd op peper, zout.
Serveer met rijst en eventueel groene sla, of alleen met brood. Lekker soppen mag!

(P.S. Zoals altijd met mijn recepten, kun je lekker aanrommelen op basis van wat je wel of niet in huis hebt. Ik gebruikte ooit droge sherry i.p.v. witte wijn, zonder port. En toen ik eens geen zin in kip had, kocht ik konijn. Bespaar liever niet op de knoflook).

(Wonen in Portugal)