Toen ik enkele dagen geleden 's ochtends wakker werd, was het eerste wat mijn vrouw tegen mij zei: "Dit wordt de laatste dag om Christmas Pudding te maken". Naar Nederlandse begrippen is dat een wat vreemde vaststelling. Was het geweest "Ik doe een moord voor een kop koffie", of, "Ik heb geen zin om op te staan", dan was ik niet rechtop in bed gaan zitten. Want ik zag de bui alweer hangen. Eerst een eindeloze, bijna letterlijke, strooptocht langs een aantal gespecialiseerde winkels, het eindeloos afwegen van ingrediënten, het handroeren van zaken die beter door een cementmolen gemengd kunnen worden, het opzoeken van de juiste bedeltjes, het afmeten van de juiste grootte schalen en een eindeloze zompige nevel in het huis veroorzaakt door diverse borrelende stoombaden. En natuurlijk de jaarlijkse academische discussie over niervet versus margarine en of er alleen geraspte appel gebruikt mag worden of ook peen. Een discussie die tussen ons net zo natuurlijk voor de hand ligt, als die over Zwarte Piet en racisme, of Halloween en duivelsaanbidding, aan tafel bij Pauw en Witteman. Toen ik met mijn Engelse aanstaande op het punt stond in het huwelijk te treden, zei mijn vader eens tegen haar dat Engelsen niet uit een ander land komen, of een ander werelddeel, maar van een andere planeet, uit een ander zonnestelsel. Misschien wat overdreven, en zij lachte daar hartelijk om, maar feit is dat Engelsen een bijzonder hoog "het-is-een-bijzonder-kind-en-dat-issie-gehalte" hebben. Zelfs de vader van Dik Trom zou het daarmee eens geweest zijn geweest als hem ooit een Christmas Pudding was voorgezet.
Want een Christmas Pudding is geen pudding, zoals wij in Nederland een pudding definiëren, net zomin als een Black Pudding geen pudding is maar een bloedworst. Yorkshire Pudding is een baksel van pannenkoekenbeslag uit de oven, als het kan vanonder een vetdruipende roastbeef. En wat dacht je van de Steak and Kidney Pudding, een soort hachee in een deegjas, als een pastei? Om het ingewikkelder te maken voor een buitenlander is de bijnaam van de Christmas Pudding, Plumpudding. Er zit echter geen pruim in en als er gedroogde pruimen in zouden zitten, dan was Prune Pudding logischer geweest. Met 19 of meer ingrediënten zou je ook nog kunnen denken dat het Plump Pudding zou moeten zijn. Met plump voor vol, dik. Dan zou de tweede P in spreektaal zijn vervallen, maar daar is geen echt bewijs voor. Waar wel bewijs voor lijkt te zijn is dat het woord Pudding is afgeleid van het Franse "boudin", dat worst betekent, en dat "plum" een verbastering is van het Latijnse "pruna", en in later Engels een verzamelnaam voor "gedroogde vruchten" is geworden.
We kunnen de Engelsen in feite hun curieuze benoeming van zaken daarom niet echt kwalijk nemen. Zeggen wijzelf niet "Spa", als wij een willekeurig "mineraal prikwater" bedoelen? Waarom gebruiken wij de curieuze term "zuidvruchten" voor krenten en rozijnen? En waarom moet mijn vrouw ongelovig gniffelen, als zij mij hoofdkaas hoort bestellen bij de slager?
Als er een moraal zou zijn aan dit verhaal, was het alleen maar dat als je iets bestelt in een winkel of restaurant je er echt zeker van moet zijn waar je het over hebt, of anders voor grote verrassingen geplaatst kunt worden.
P.S. Inmiddels staan er zes kommen XM Pudding, in verschillende maten, in de kelder klaar om door ons gegeten of weggegeven te worden. Volgende ronde: Mince Meat Pies. En geloof mij, ondanks die naam gaat het niet om Gehaktgebakjes. Maar dat zal jou nu niet meer verbazen.
P.P.S: Op 28 november staan er nu drie Christmas Cakes naast de X.M.P's. Een van 4 kilo, en twee van 2 kilo. Er is over alle drie cakes genoeg cognac uitgeschonken (mijn taak) om een volwassen vent mee onder de toog te drinken. Ingepakt moeten ze nu de laatste weken voor Kerst riipen. Voor de komende week staan ingemaakte Stewed Pears in White Wine op het dienstrooster voor haar en kweeperengelei voor mij. De ham en de kalkoen staan reeds op het lijstje van de slager. Gelukkig weet mijn diëtiste niet wie Darius is!
Ik geef je geen recept voor Christmas Pudding. Er staan er ten eerste voldoende op het internet, maar zoek vooral naar het recept van Marguerite Patton, of Delia Smith, die mijn voorkeur zouden hebben. Ten tweede houden niet-Anglo-Saksen zelden van een dergelijk zwaar, gestoomd nagerecht, noch op de ouderwetse hoeveelheden zuidvruchten daarin. Ten derde: het is alles bijelkaar behoorlijk wat werk in een drukke maand.
Brandy Butter
Voor Christmas Pudding bestaan drie of vier traditionele sausjes. Meestal zet de Britse gastvrouw twee verschillende op tafel. Soms een soort vanille custard, soms een cognac- of rumsaus, en in ieder geval een Brandy Butter. De Brandy Butter is lekker als combinatie met poffertjes, voor volwassen eters.
Roer in de keukenmachine 75 gr boter tot een witte kleur én luchtig. Voeg langzaam 75 gr poedersuiker toe, en vervolgens druppelsgewijs 2 tot 3 eetlepels cognac, armagnac of rum. Laat het mengsel in een schaaltje hard worden en serveer als de traditionele boterkluit op de poffers. Bestrooien met poedersuiker is verder niet nodig, behalve voor de doorgewinterde zoetekauwen.
Brandy Sauce
Meng 25 gr maïzena met 3 dl volle melk tot er geen klontjes zijn. Verwarm in een steelpannetje onder voortdurend roeren tot kookpunt. Haal van de kook en los 25 gr suiker op in de melk. Wanneer het mengsel iets afgekoeld is, wordt een glas cognac of armagnac (waardoor een eidooier is geklutst) op hoog vuur, onder voortdurend roeren, aan de melk toegevoegd tot deze dik wordt. Spreid enkele eetl warm op versgebakken pannenkoeken.
Pannenkoekenschuimtaart (warm dessert)
Bak een stuk of zes dunne pannenkoeken. Besmeer die met Brandy Butter of Brandy Sauce (voor kinderen met jam). Leg de pannenkoeken op elkaar. Maak een stevig schuim van 3 eiwitten en 150 gr suiker en bedek de pannekoeken volledig met een jas hiervan. Strooi geschaafde amandelen over het geheel. Bak in enkele minuten licht bruin in een voorverwarmde oven op 230 graden. Serveer warm, in punten, eventueel op een plasje warme Brandy Sauce.
(The Pudding Book, Helen Thomas, uitg. Hutchinson & Co - London, 1980)
Mister P. | 26-11-2011 18:09 |
Hallo, ik wist niet dat er zoveel ingredienten gebruikt worden. Waarom die opmerking over strooptocht en bedeltjes? En wat zijn die gehakt dingen? Ik ga proberen die taart? pudding? te maken en zal je laten weten hoe het smaakt. JanPeter van der P.
1) Er gaat behalve zeer donkere bruine suiker, ook lichte stroop en donkere molasses (treacle = ongeraffineerde suikerstroop) in het mengsel. Die zijn buiten het V.K. soms moeilijk te vinden. 2) Mince meat is een mengsel van krenten, rozijnen e.d. met suiker en soms stroop, om kleine deegbakjes mee te vullen. 3) De bedeltjes zijn geluksmuntjes om de toekomst mee te voorspellen, als je die in je pudding vindt. Gebruikelijk zijn hartje, hoefijzer, vingerhoed, anker, klavertje etc etc. In ons geval ook de driepenny muntjes, die mijn schoonvader als geluksmuntjes altijd in zijn zak had als bombadier-navigator van diverse Lancasters, boven Duitsland en Italië. Veel geluk met je onderneming. Trek veel tijd uit voor het stomen. Darius
|