Kookboekpraatjes vullen gaatjes!




Overleg: we waren met z'n achten en zeven wilden gaan eten. Ik was de uitzondering, want de heren, die vroeger gearriveerd waren dan ik, hadden hun oog al laten vallen op een toevallig Chinees restaurant tegenover de plek waar wij elkaar hadden gevonden. Mijn bezwaar was logisch: het was eind van de maand en daarmee was ik al enige tijd aan het eind van de inhoud van mijn laatste loonzakje. Ik had die middag gelukkig nog net wat kunnen lenen van een begrijpende collega om die avond uit te kunnen gaan, zonder etentje. Mijn bezwaar werd uitbundig weggelachen: ik was uitgenodigd en kon eten wat ik wilde en hoefde mij over betalen vooral niet ongerust te maken. En dat was basta. Ik besloot mij daarop bij de gulle gemeenschap aan te sluiten.
Het restaurant was een kelderruimte, een meter of twintig lang en een meter of acht breed, met halve ramen op straatniveau, alleen aan de straatkant. Tussen die ramen, in het midden, was de ingangsdeur waar je met enkele treden naar beneden moest, voor het betreden van het restaurant. Tegenover de ingang waren twee WC-deuren op rij, een voor dames en een voor heren, afgescheiden van het eetgedeelte door een in de lengterichting van de ruimte geplaatst kamerscherm. Dit diende om de dinerende gast het zicht op het sanitair te ontnemen als de toiletdeuren geopend werden. Links en rechts van deze afgeschermde deuren waren aan iedere kant aparte schopdeuren van en naar de keuken. Verder was er de gebruikelijke bar met kassa, vanwaar een oudere Chinese eigenaar de zaken bestierde. Hij ontving ons hoffelijk en zette ons aan een lange tafel in het midden van de ruimte, tussen het scherm en de voordeur, temidden van een stuk of twaalf tafels reeds door andere eters bezet, die voor een gezellig geroezemoes zorgden. De menu's werden uitgereikt en onmiddellijk kwamen de bestellingen los voor liters bier, gevolgd door verbazingwekkend grote hoeveelheden heerlijke gerechten, die mij deden vermoeden dat deze jonge schepelingen aan een vorm van lintworm leden, omdat zij zich 's middags de nasi goreng ook goed hadden laten smaken. Grote garnalen, zoetzuur varkensvlees, eend op drie manieren, biefstuk van de gloeiende plaat en nog veel meer lekkers: de mannen voeren op de Afrikadienst, maar ik had het idee dat zij al meerdere malen in de Oost waren geweest, want zij wisten precies wat lekker was. Ik had daar minder ervaring mee, maar liet mij graag opvoeden en tastte eveneens toe, want er was meer dan genoeg. En het koude Duitse bier bleef maar vloeien als water out de heilige bron van Lourdes. Het groepje was zeer geanimeerd, luidruchtig maar vrolijk zonder iemand tot last te zijn en de grappen en plagerijen rolden links en rechts over tafel. Ik voelde mij opperbest met mijn nieuwe maten en zag de rest van de avond en nacht wel zitten. Niets deed mij vermoeden dat de avond op het punt stond een vreemde wending te nemen.

Wordt vervolgd

 

Atholl Brose

Atholll Brose was oorspronkelijk een mengsel van in geweekte havermout en honing, gezeeft en toegvoegd aan een fles whisky. Zo'n fles met dit mengsel was in ieder huis in Schotland wel ergens te vinden, om de mens (inclusief de kinderen!) te versterken en de kou van het lijf te houden. Blair Castle, het kasteel van de hertogen van Atholl in de Highlands heeft in de 19de eeuw koningin Victoria mogen herbergen, gedurende haar reis door Schotland en voor die gelegenheid werd dit (nogal zware) nagerecht speciaal voor haar gemaakt en geserveerd.

Atholl Brose
8 onafgestreken eetl havermout
3-4 eetl honing
1/4 ltr room
4 eetl Schotse whisky

Rooster de droge havermout op een niet te hoge vlam, al roerend, in een koekenpan tot de vlokken kleuren en een nootachtige geur verspreiden. Laat de havermout iets koelen in een kom en roer de room in, gevolgd door de whisky en de honing. Meng alles goed en zet voor enkele uren in de koelkast. Het mengsel heeft zichzelf dan ingedikt. Indien nodig kun je nu naar eigen smaak geklopte room, meer whisky en/of honing toevoegen. Serveer in kleine porties. Victoria's dessert had waarschijnlijk ook een versiering met de nationale vrucht van de Schotten, de framboos. Een lange vinger kan ook.



>> Waar rook is ... (1)
Waar rook is ... (3) <<
Plaats een reactie

G.Henkie 09-02-2012 11:49
Ieder nadeel hep een voordeel. Een verhaal, drie hoofstukjes maar ook drie recepten. Laat maar komen .;) :pray: :0
Dag knulletje, ik wist niet dat jij kon lezen, laat staan schrijven (die vergeten d vergeef ik je). Ook dank voor je email met jouw recept. Ik denk nog even na. D.
Karin F. 05-02-2012 19:30
Ik sluit mij ook graag aan bij de reactie van Bram, want ik wil ook graag weten hoe het die avond in de Chinees afliep, zonder een maand te moeten wachten!
Geen maand,10 dagen! Geduld is een schone zaak en Darius moet behalve schrijven ook een hoop andere zaken regelen. Bovendien worden te lange stukjes niet gelezen. Tot de tiende. Groet van Darius.
De Pauw 45 05-02-2012 17:13
Ik weet dat je verhaal klopt, want daar was heel vroeger inderdaad een Chinees. Dat zal nu wel anders zijn want ik ben er in geen 20 jaar meer geweest. Die West-Afrika dienst, werd onder andere onderhouden met "Kerk" schepen. Ik was daarop ook eens vierde stuurman voordat ik aan de wal kwam. Ga vooral door Darius! Waar haal je het allemaal vandaan.... Het beste, Pauwmans.
Beste Pauwmans, dank voor de reactie. Inderdaad gaat het met deze boot, (ik denk), om de Streefkerk, maar dat kan een hersenschim zijn. Die boot moet toen net in de vaart gekomen zijn, omdat men zo trots was op dat verkikkersysteem, en dat aan iedereen liet demonstreren.
Groet Darius.
Ben von stockhausen 03-02-2012 16:47
Ik heb zo'n vermoeden waar dat luchtje van daan komt. Een kamerscherm is geen voldoende afscheiding van de wc walmen.
Alles wordt over een dag of tien duidelijk. Het luchtje zit aan de rook!
Leuk een berichtje van een oud-marineman te ontvangen. Groet van Darius.
Bram 03-02-2012 10:14
Potverdomme man! Hou eens op met die vervelende cliffhangers! ;)
Aha, het geheim van de cliffhanger is de retourklant. En stukjes die kort en leesbaar blijven. Luistert en huivert, toch? Darius
 
1-5 van de 5