• Welkom
• Deze keer
• Vorige keer
• Recept-index
• Gastenboek
• Contact
• Registreer
• Prikbord

(Gesprek opgenomen op een door iemand in een kerk verloren iPhone. Transcript, uit het Portugees vertaald).
 

Plaats: een dorpskerkje ergens aan de kust in de buurt van Lissabon.
Meer precies: de antieke biechtstoel.
Datum: net voor Pasen.
Onderwerp: het sacrament van de vergeving.
 

# Eerwaarde, ik heb gezondigd.
- Vertel mijn zoon. Ik luister. Ik zal proberen je goed te begrijpen gezien je buitenlandse accent.
# Dank u, Vader. Ik hoop dat u de moeite kunt opbrengen, alsmede de tijd, om naar mij te luisteren. Er staan al enige oudere dames bij de ingang te wachten en ...
- Kom terzake mijn zoon.
# Het gaat om gebeurtenissen van de afgelopen week, waarin ik de naam van de Heer enkele keren ijdel heb gebruikt.
- Verklaar?
# Zoals u weet drinken de Portugezen na de lunch graag een of meer glazen whisky. Een soort Pousse-café. Die glazen worden uit de losse pols gevuld, zonder maatje. Als gewaardeerde klant krijg je in mijn Pastelaria altijd wat meer dan onbekende gasten. Niettemin zijn de normale porties zeer ruim, om niet te zeggen bijna dubbel. Dit betekent dat de Portugezen volgens de statistieken in Europa de grootste afnemers van de Schotse usquebaugh zijn en er meer van drinken dan hun eigen cognac-achtigen.
- En verder? 
# Ik weet dat je als automobilist in Portugal vooral op je hoede moet zijn voor chauffeurs met drank op tussen 1300 en 1600 uur, méér dan na het avondeten. Hier ben ik meerdere malen voor gewaarschuwd door Portugese vrienden én ik heb dat enige keren zelf kunnen vaststellen. Ik werd eergisteren, toen ik rond twee uur 's middags een rotonde opreed, aangereden door een landsman van u. Toen de politie eindelijk kwam rook de man niet meer naar whisky. De agenten echter wel. Logisch dat ik de Heers naam toen enkele keren misbruikte.
- Mijn zoon, politie moet toch ook rustig kunnen lunchen? Bovendien moeten leveranciers, die BTW proberen te ontlopen, een faire kans krijgen om in politielunchtijd controles te vermijden. En invoegend verkeer krijgt altijd voorrang, niet waar?
Ik leg je tien weesgegroetjes op.
# Mee eens, Eerwaarde, maar in uw land is het, ondanks duidelijke regels tot het tegengestelde, normaal om overal te parkeren waar een stoeprand is, dus ook in rotondes, op vluchtheuvels en weg-arcering. Ik was mijn uitzicht naar links kwijt door een geparkeerde auto en toen: boem! Daar kreeg de eigenaar niet eens een bekeuring voor, toen ik dat als reden voor mijn “onvoorzichtigheid” aan de agent uitlegde. Verder kunnen de Portugezen zich op geen enkele manier aan de juiste regels van het richting aangeven houden, speciaal in een rotonde, zelfs slechter dan in mijn land. De rijscholen weten het niet en onderwijzen het niet. Het is zelfs zo, dat volgens de wet in Portugal verkeer van rechts altijd voorrang heeft, terwijl de automobilist zich alleen laat leiden door de oude gewoonte om afbuigend verkeer voorrang te laten geven aan doorgaand verkeer. Erg verwarrend.
- Ik begrijp niet wat je probleem is, mijn zoon. Je vind vast wel iemand die je auto zwart repareert.
# Ik begrijp dat u het niet begrijpt, Eerwaarde, maar ik heb toen helaas wederom de Heer ijdel aangeroepen.
- Mijn zoon, ook hier zal ik als penitentie tien weesgegroetjes opleggen.
# Terecht Eerwaarde, maar er is meer.
- Meer, mijn zoon?
# Het is Vastentijd. Desondanks stond er in mijn Pastelaria “Pernil á Padeiro” op het menu. In mijn land, heet dat letterlijk "Gestoofde Beenham (op de manier van de Dovende Oven) van de Bakker". Het is lekker, in de oven gestoofd in olijfolie, met knoflook, grof zout,  piri p ...
- Ik weet het, ik weet het. Mijn huishoudster maakt dat helaas nooit voor mij. Mijn grootmoeder was er goed in. Ga door met je relaas.
# Ik heb gezondigd, Vader. Ik heb die beenham ondanks de Vast besteld. Daarnaast was het ook nog een hele portie, in plaats van een halve, zoals mijn internist én de diëtiste dat hebben voorgeschreven. Ik heb daar een dag later per ongeluk ook een hele Francesinha besteld, omdat ik dacht dat het om een croissant of pain au chocolat ging. Vanwege Francês: Frans. Een kleine taalvergissing. Die Francesinha heb ik uiteindelijk helemaal opgegeten: veel vlees, veel brood, veel saus, veel friet, veel calorieën, veel van alles. Lekker, maar ik voel mij extra schuldig.
- Vertel zoon, ben je Nederlander? Je accent? En je bent zwaar op de hand. Te zwaar voor dit land zou ik inschatten. Zeg mij eens eerlijk, bén je wel een Katholiek? Ben je niet een Calvinist? Want dan sta je toch echt in de verkeerde kerk.
# Eerwaarde, in Nederland zijn zelfs de Katholieken Calvinist. Dat we zwaar op de hand zijn komt door een chronisch gebrek aan zonneschijn.
- Dat is niet het antwoord op mijn vraag of je wel Katholiek bent. Maar alla. Voor het breken van de Vast, tien weesgegroetjes. Kom volgende week maar terug voor de rest van je problemen, ik word nu opeens wat moe van je. En oh ja, in totaal dus 30 weesgegroetjes. Als je mij het adres geeft van je Pastelaria, (die van de whisky, de pernil en de Francesinha), en er verder met niemand over praat, dan scheld ik je de 30 Ave Marias kwijt. Absolutie is geregeld. 
En wees verstandig, zoek een andere internist en diëtist. Tot ziens mijn zoon.
# Tot de volgende keer Vader.

Francesinha

Net als die onbekende Nederlander had ik had ook nog nooit van de Francesinha gehoord: nooit geproefd, nooit gezien, nooit opgemerkt op een menu. Dat bleek achteraf wel te kloppen, omdat dit gerecht een specialiteit is van Porto, waar je elders naar moet zoeken. Mijn buurtcafé probeert sinds kort extra klanten te trekken door op zaterdagen een speciale lunch aan te bieden op basis van traditionele gerechten uit alle Portugese regio's: vorige week (je raadt het al) Francesinha, komende zaterdag (toevallig) Pernil á Padeiro. Ik hou je op de hoogte.

Van de Francesinha wordt gezegd dat deze "uitgevonden" is door een Portugese emigrant naar Frankrijk, die bij terugkeer naar Portugal een café kocht en dit gerecht ontwikkelde op basis van een opgeleukte Croque Monsieur.

In Nederland zou je dit lunchgerecht als volgt kunnen maken:

Begin met de saus.

Meng in een pannetje op het fornuis, naar de kook brengend, een flesje bier, 2 flinke eetlepels tomatenpuree, 10cl melk, 1 eetlepel boter, een bouillonblokje (voor 1 lt soep), een laurierblad, wat zout en peper of chilipoeder naar smaak, Als het mengsel begint te borrelen voeg je geleidelijk genoeg maizena toe om het geheel iets in te dikken, naar de consistentie van dunne vla. Doe er dan een klein glaasje cognac bij, roer en houd warm.
Nu bak je voor iedere Francesinha een grote garnaal. (Kun je weglaten, net als de frietjes)

Nu het brood.

Neem een geroosterde witte boterham. Beleg die ruim, zonder boter, met rosbief, en dan met  2 plakken ham, 2 plakken chorizoworst, 2 plakken jonge kaas, wat plakjes rookworst of doorgesneden Weense worstjes. Dek af met een tweede geroosterde boterham en leg daar nog twee plakken kaas op. Zorg dat het beleg kamertemperatuur heeft. Plaats het geheel voor enige minuten onder de grill van de oven.

Wanneer de kaas gesmolten is leg je de garnaal bovenop en schenk je vervolgens de saus in een gulle hoeveelheid over en rond de sandwich. Als je geen grill hebt of wilt gebruiken dan smelt gloeiendhete saus de kaas. Doe de frietjes om de sandwich heen op de saus.

(Wonen in Portugal)